من بعنوان كسي كه خوشبختانه بعد از ليسانس كوركورانه نرفتم سراغ ادامه تحصيل تا بعدش ندونم ميخوام چيكار كنم و احساس بيهودگي بهم دست بده و به لطف خدا توي زمينه علم آموزي هم بهترين دانشگاه رو تجربه كردم و توي صنعت هم گل سر سبدهاي اون رو تجربه كردم و باز به لطف خدا به اعتراف مسئولين و همكاران پيشرفت خوبي داشتم، صراحتا اعلام مي كنم ( هيچ جا خبري نيست!!!) و اين جوها همش كاذبه و متاسفانه انسان رو به مسيرهاي نادرستي مي بره! در اثر اين جو ها و جو سازيها! افراد دو دسته ميشن: يا اونقدر آينده رو ايده آل ميبينن كه فضاي ذهنشون پر از كاخهاي بلند (و البته بر روي آب و گاهي منجلاب!)، مي دوند تا زودتر به خط پايان برسند و وقتي ميرسن مي پرسن اين بود؟ حالا چيكار كنيم؟
دسته دوم هم نا اميد از همه جا و همه كس خودشون رو غرق زندگي روزمره مي كنن و فقط گاهي حسرت گذشته درخشانشون رو (شايد با يك پك عميق به سيگار!) مرور مي كنن و خودشون رو تخليه!
متاسفانه من با خيلي از صحبتهاي كاوه موافقم، با سر زدن به يكي از كلاسهاي مشتاقان اين رشته ميشه فهميد كه چه خبره.
كلاسهاي كنكور - يا محل پز دادن بچه پولدارها كه قاعدتا اينقدر از جيب بابا جونشون با نصيب بودن و مي خوان اينبار هم با پول همه چيز رو بدست بيارن و كمي از كسالت و يكنواختي زندگي پر عيش و نوششون در بيان و بگن فوق ليسانس مي خونيم! - شده يا نقطه اتكا كسانيكه اعتماد بنفسشون رو توي سركوب همه استعدادهاشون از دست دادند و مي خوان دوباره خودشون رو پيدا كنن - و يا كسانيكه مي خوان از قافله آماده شوندگان آزمون كنكور عقب نمانند و ذره اي كم نگذاشته باشن. واقعا جز تاسف براي اندكي كه مي دونن براي چي اومدن و هدف دارند چيزي هست؟
هر چند برخي صحبتهاي نقل شده در اينجا بوي احساسات مي ده اما واقعا ديدم چقدر دختر و پسرهايي كه با صحبتهايي كه توسط افراد سود جو، آينده اين رشته رو رنگين و عاري از هرگونه ضعف نشون ميدن، گول مي خورن و با اينكه هيچ استعدادي حتي در ادامه تحصيل هيچ رشته اي ندارن (بلكه خداوند اونها رو با هدفي جز علم آموختن خلق كرده) به سمتش ميان و ....
اميدوارم چه همه ما موفق باشم چه نباشيم، مسير رشد و كمال واقعي سريعتر پيموده بشه و .... .
