دوباره سلام، قطعاً رضا اگر صلاح بداند خودش درباره تصميم ترجيح رشته مديريت کارآفريني تهران به MBA شريف خواهد نوشت. در اين پست مايلم نظر شخصي خودم را در اين مورد بگويم. به دلايل زير اين تصميم را کاملاً موجه و قابل دفاع مي بينم: 1- رشته MBA خيلي بيشتر از لياقتش اسم در کرده! من سال ها تو صنعت اين مملکت کار کردم. باور کنيد آنقدرها هم که ميگن شغل خالي براي دانش آموختگان اين رشته «شتر-گاو-پلنگ» وجود نداره! در عوض «مديريت کارآفريني» يک رشته جديد، جذاب و البته تخصصي تر است. 2- دانشگاه شريف سه سال نفستون رو ميبره و آخرسر هم احتمالاً با يک معدل 14-15 شما رو روانه بازار کار ميکنه! اين معدل کم شانس ادامه تحصيلتون –مثلاً در دکتراي مديريت يا اقتصاد- رو هم پايين مي آره. در عوض دانشگاه تهران بعد از دو سال –و با فرض تلاش يکسان- معدلش لااقل دو نمره بالاتر از شريفه! 3- دست آخر اينکه به عنوان يک دانش آموخته قديمي دانشگاه شريف بايد اعتراف کنم که دانشگاه تهران خيلي «دانشگاه تر» از شريفه! يعني فضاي آکادميک سالم تر و معقول تري داره و دانش آموختگان اين دانشگاه معمولاً در کار تيمي و سازماني آدم هاي موفق تري نسبت به دانش آموختگان از خودراضي و تکرو شريف هستند! (قصد توهين ندارم و صد البته اين مسئله رو نميشه به همه تعميم داد)