سال نو همه مبارک
تیرماه سال 85 شروع کردم برای ام.بی.ای بخونم...
تو این راه خیلی چیزها وجود داشت که اذیت میکرد ، هیچ مرجعی نبود که راهنمای خوبی باشه ( چه استاد و چه موسسه )...
تو این راه ، فقط آرمان اشراقی بهم کمک کرد که ازش ممنونم ( حالا هم که رفت انگلستان برای ادامه دکتری )...
سال 85 سالی بود که موسسات عزیزی کلاه های قشنگی سر من گذاشتن که باعث شد که به فکر ایجاد این بلاگ بیوفتم ، اینقدر قشنگ مدیر موسسه تو چشام نگاه میکرد و دروغ هایی میگفت که برام سوال شده بود پول در آوردن دیگه به هر قیمتی !!!!؟
کنکور ام.بی.ای زمستان 85 تغییر کرد ، منم به راحتی تسلیم تغییرات شدم !!!!
وبلاگ از همون موقع دیگه برام وجودش معنایی نداشت چون همه حرف ها رو زده بودم ، از طرفی کارهای مختلف دیگه ام شروع شده بود ، یک بار خداحافظی کردم که دوستان منو با ایمیل ها و کامنت هاشون شرمنده کرد ، لذا یک سال دیگه هم نوشتم ( که نه زیاد خوب ولی تمام سعی ام رو کردم که مطالب به درد همه بخوره )
دیگه اینقدر سرم شلوغ شده که نمیرسم به کامنت ها جواب بدم چه برسه به پست جدید و مطلب جدید...
رضا هم که دیگه خیلی وقته کمکی نمیکنه...
بلاگی هم که روزی حداقل 200 بازدید داره انتظارات ازش زیاد و زیادتر میشه...
پس بهتره قبل از اون که کیفیت اون بیاد پائین ، کلا دیگه ننویسم...
دیگه قضیه مثل شب کنکور بحرانی نیست ، همه منتظر جواب ها هستن و بعدش هم انتخاب رشته و الا ماشاالله...
حضور این بلاگ دیگه اونقدرها حیاتی نیست ، هدفم دادن اطلاعاتی بود که تو اون 1 سال بدست آوردم (به قیمتی خیلی زیاد ، البته مادی نه ،که کاش مادی بود ).
خیلی ناراحتم که مجبورم اینجارو ببندم ، چون قسمتی از زندگی من شده بود ، روزی 5 بازدید کجا ، 73000 بازدید در کل کجا...
یاد اون جمله مسخره و تکراری افتادم (( هر شروعی پایانی خواهد داشت !!! ))
تو این مدت از طریق این بلاگ با کسانی آشنا شدم که دوستی باهاشون برام ارزش خیلی زیاد داره که شاید هم جایزه کارم باشه !!!!!!!!
دیگه قبول کنین که این کار بعد از 2 سال هم خسته کننده میشه و هم تکراری...
و در ضمن مخصوصا که رشته تحصیلیم هم نیست و اگر هم وقتی باشه بهتره در مورد رشته خودم بنویسم تا ام.بی.ای ...
این بلاگ از دید من دیگه بسته است ، یعنی بهتر بگم من دیگه نمینویسم ( دیگه نمیتونم و نمیرسم)...
براتون آرزوی شادی دارم
کاوه احمدی شیرازی
کلمات کلیدی :
» نظر