وجه دوم: دانشگاه کجاست و براي چه کاري است؟ محلي براي کسب دانش ، و در کشور ما قبله ي آمال.بنا بر يکي از اصول قانون اساسي دولت وظيفه دارد امکان آموزش رايگان را براي افراد جامعه(بخوانيد جوانان) ايجاد کند.اکثر دانشگاه هاي ما فقط زير سايه ي حمايت دولت مي توانند حرکت کنند.حتي در تمام دنيا هم دانشگاه ها براي خودشان شخصيت دارند.يعني نمي آيند يک تعداد آدم خاص را بياورند دانشگاه، ازشان پول بگيرند و بهشان درس کلاسي و آکادميک و تخصصي بدهند و سر آخر يک مدرک دانشگاهي حواله شان کنند.خيلي راحت مي شود با زدن موسسات دولتي و خصوصي و تخصصي اين کار را به بهترين وجه انجام داد.نمونه ايراني اش سازمان مديريت صنعتي است.من که اصلا با از کنکور داوطلب گرفتنش هم مخالفم.آنها مي توانند خيلي راحت با جذب اساتيد متخصص و مجرب و با وضع شرايطي که واقعا براي داوطلبشان لازم است ، اقدام به جذب و آموزش آنان کنند و ديگر نيازي نيست که يک داوطلب مديرت بداند که نبايد براي اسم جمع سازمان ها صفت جمع مردم سالارانه بياورد.(تست 65 کنکور امسال) و دانشگاه به وظيفه ي اصلي اش که تربيت نسل آينده است مي پردازد.