ممنون آقاي کاوه از پيشنهاد خوبتون. اصولا خيلي از ماها هميشه تو خواب خرگوشي به سر مي بريم. يه سري ايده آل هاي دست نيافتني داريم و هميشه داريم بهشون دل خوش مي کنيم.

رفتن از ايران و تحصيل در خارج هم همينه، عموما همه دنبال يه کشوري هستن که اسم و رسم داشته باشه.. به شخضه فکر مي کنم که مهم ترين چيز کندن از ايران و وارد يه محيط جديد اه! آدم ها بايد از موقعيت هاشون استفاده کنند و به چشم سکوي پرش به آن ها نگاه کنند! آدم هاي بسياري رو ديدم که با يک دانشگاه معمولي شروع کردند و بعد براي دکترا و حتي کار به جاهاي خيلي خيلي خوب رفتند و کسايي رو مي شناسم که با داشتن شرايط درسي عالي، منتظر پذيرش از دانشگاهاي خيلي خوب موندن و هنوزم که هنوزه ايرانن!!

اين ها رو گفتم تا به اين دوستان مخالف بگم که هرچيزي که دم دست اه لزوما بدترين چيز نيست و هرکسي هم نظرات خودش را داره، اگر اين offer به درد شما نمي خوره خب چه لزومي داره که بخواين بگين بده يا خوبه؟؟؟ ازش بگذريد و سراغ انتخاب هاي خودتون بريد.