ديگه بدتر . من نميدونم شما از سهميه استفاده كردي يا نه. اما حرف من براساس منطق بود. اصل حرف اعمال سهميه هست .منظور من از شان و رتبه اينه كه هر كس عادلانه به جاي خودش در دانشگاه برسه. حالا ميخوان تو رتبه اعمال كنند يا بدون كنكور بابا رو ببرند دانشگاه فرقي نميكنه . رقابت توي 200 و 300 نفر اول چنان شديده كه 80 درصد نمره نفر آخر يه جوكه. 20 درصد تخفيف تو اين امتحان ميدونيد يعني چي ؟ فكر كرديد من به خاطر چند درصد جي مت وارد صدتاي اول نشدم . مشاور شريف كه امسال نمره هاي دو رقمي ها رو ديده بود گفت به خاطر 10 در صد جي مت. خب يعني 4 تا تست.

من باز ميگم اين بحث تا حدودي بي فايده است . باز هم ميگم اعمال هر سهميه به هر نحوي توي رقابت علمي بي معني هستش. راه درست اينه كه شاخص هاي پذيرش رو با كيفيت تر كرد تا هم سطح داوطلب ها بالا بره و هم سطح ورودي ها. نه اينكه اين همه سهميه وارد كار بشه. تمركز خودتون رو بذاريد روي كميسيون آموزش. من نسبت به سهميه اي ها حسادتي ندارم (چيزي ندارند كه قابل حسادت باشه) فقط به حال كساني كه جاي خودشون رو ميدن به اونها افسوس ميخورم.