من منظورم حسرت بي شوهر موندن نبود
منظورم حسرت اين بود كه نتونيم با اون ارامشي كه تو موقعيت مجردي هست درس بخونيم.
حرفهاي منم انتقاد بود. من تاييد نميكنم كه اين ديد درسته.
البته حرفاي شما هم خيلي ايده آليه. زندگي تو واقعيت فراز و نشيب هاي خودشو داره.
متاسفانه شايد ما تو ذهنياتمون زندگي مي كنيم اما زندگي در واقعيت جريان داره.
البته اگه هر انساني همه واقعيات زندگي رو بدونه ممكنه در به پوچي فلسفي برسه.
منم و خيلي هاي ديگه دوست دارن پسرا روح دخترا رو بخوان. نميدونم ازدواج به درس خونئن لطمه نزنه. و خيلي چيزاي ديگه
اما واقعيت زندگي هميشه مثل يه پتك همه اينا رو خرد ميكنه. استثنا ها يي هستن كه نميدونم به پاي چي ميشه گذاشت اونا رو
شاد باشيد
