نخست سلام و ممنون براي متن بسيار خوبتون

راستش فكر كنم به عنوان يك دانشجوي ام بي اي امير كبير كمي نظر بدم بد نباشه.

جونم واستون بگه كه من از قبولي هاي پارسال هستم يعني آذر ماه 87 و در ترم بهمن وارد شدم. يك ترم هم خوندم با اجازه و اين ترم انصراف دادم. (2 ميليون تومان رو عشق است) بپذريم.

عزيزان دل، اينطور واستون بپم كه در اين دوره جز شنيدن جوك سر كلاس و گوش فرا دادن به خاطرات اساتيد عزيز، هيچ كاري از دستتون بر نمي آد. از همه مهمتر، معمولاً اكثر كلاس ها يا تشكيل نمي شن و يا اگه بشن به جاي 3 ساعت، چيزي در حدود 1 ساعت و 45 دقيقه تشكيل مي شه، استاد جونم معمولاً سمبل مي كنه و مي ره البته دير هم مي آد چون يه جوري مي آد كه طرح ترافيك تموم شه كه خداي نكره جريمه نشه.

سطح علمي كه چي بگم؟؟؟ در حد هاروارد، يعني طوري كه يكي از اساتيد فرق رشته صنايع و صنايع غذايي رو هنوز نمي دونه.

از همه مهمتر هيچ اثري از هيچ كدام از اساتيد در هيچ محل آكادميك و هيات علمي وجود نداره (به جز آقاي دكتر مدرس كه استاد مدعو بودند اين ترم). خلاصه اين كه اوج افتخار اين اساتيد برجسته، شركت در دانشگاه امير كبير، ساختمان فارابي و بازي كردن با ويدئو پروژكتور و ريموت اونه، البته اينم بگم كه كلاس هاش اصلاً خسته كننده نيست چون اساتيد تدابير خوبي انديشيدن و اونم اينه كه اسلايد هاي انيميتد درت مي كنن. رنگي رنگي با علامت ميكي موس!!!!

خلاصه اگه باباتون پول زيادي داره، يا خودتون بلانسبت وقت اضافي و .... (بقيه شو نمي گم كه توهين به قشر خاصي نشه)، مي تونين حتماً اين دوره رو امتحان كنين.

خدا به جيب باباتون رحم كنه و البته موفق باشيد و توصيه مي كنم كه اگه مي خواين پول بدين، حداقل به سازمان مديريت صنعتي بدين!!!

بدرود