يکي از بي محتوا ترين گردهمايي هايي که در اين مدت رفته بودم،همايش مديريت کارآفريني دانشگاه تهران بود

نميدانم اگر همايش تخصصي بود پي دليل اينکه هرکدام از سخنرانان ساعت ها به تعريف کارآفريني ميپرداختند چه بود و اينكه مطالب ارائه شده را ميتوان مقاله ناميد!!!

در وقت استراحت بعضي براي دل خوشي خودشان هم که شده ميگفتند:خوب آخه اولين سري برگزار همايش بود و من هرچه تلاش کردم معناي اين حرف را نفهميدم(معلوم شد من مال کدام ولايت هستم!!)

شايد تنها چيزي که مرا دل خوش کرد پيدا کردن کتابي بود که مدتها پيش با خودم گفته بودم يادم باشد بخرم

پ.ن:اين پست رو براي حسين نوشتم كه نتونست بياد