به زندگي بهترين و بارورترين انسانها و ملتها نگاه كنيد و از خود بپرسيد آيا درختي كه مي خواهد سرافراز و پابرجا باشد ميتواند با هواي بد و طوفانها مواجه نشود ؟ آيا دشمني هاي بيروني ، مقاومتهاي خارجي ، تمام انواع نفرت ، حسد ، لجاجت ، بدگماني ، سر سختي ، حرص و خشونت جزو موارد مساعدي به حساب نمي آيند كه بدون آنها هيچ چيز حتي تقوي و فضيلت هم نميتواند رشد زيادي داشته باشد ؟ سمي كه موجودات ضعيف را هلاك مي كند براي موجودات قوي تقويت كننده است ،... در نتيجه آن را سم نمي نامند .
( نيچه ، حكمت شادان ، كتاب اول بند 19 )